14 procent van de Vlaamse bevolking heeft een handicap die hen hindert in hun mobiliteit of in hun deelname aan het openbare leven. 7 op 10 Vlamingen kent zelf iemand met een handicap. Bovendien vindt 82% dat de overheid voldoende aandacht moet besteden aan deze bevolkingsgroep. De Vlamingen zijn dus zeer begaan met het thema, maar hoe kijken zij exact naar mensen met een handicap? Via de zelftest van GRIP vzw, in samenwerking met Hart voor Handicap, kom je te weten wat jouw visie is.
Hoe kwam deze zelftest tot stand?
Uit een eerdere bevraging van GRIP, een mensenrechtenorganisatie die opkomt voor gelijke rechten voor mensen met een handicap, en onderzoeksbureau Indiville bleek dat Vlamingen verdeeld zijn over de ondersteuning die personen met een handicap moeten krijgen. Wie spreek je eerst aan als een persoon met een handicap op pad is met een begeleider? Horen mensen met een handicap thuis in een voorziening? De antwoorden zijn uiteenlopend. Op basis van dit onderzoek werden 4 profielen gemaakt.
12 stellingen, 4 profielen
Door 12 stellingen te beantwoorden, wordt berekend bij welk van de 4 profielen jij het meest aansluit. Heb je bijvoorbeeld een medische visie, dan ben je van mening dat mensen met een handicap verzorgd moeten worden. Een culturele visie ziet een handicap als een onderdeel van de identiteit én als een meerwaarde.
Naast info over dit profiel, krijg je als deelnemer ook 3 tips om eens op een andere manier naar mensen met een handicap te kijken of om juist meer inzicht te krijgen in je profiel.
Promofilmpje
Als promotie voor deze zelftest werd een korte video gemaakt. Hierin geven mensen met een handicap situaties aan die voor velen (ook zonder handicap) herkenbaar zijn. Ook William Boeva roept in het filmpje op om de zelftest te doen.
Mensen met een handicap worden door de maatschappij verstoten, er is geen plaats voor hen. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen op de regel. Ik spreek van ondervinding.
Vanuit de overheid is er geen steun, je moet alles zelf uitzoeken.
Ik ga akkoord met de reactie “ Je moet alles zelf uitzoeken “ . Echter gaat dit op voor heel veel in onze samenleving . Er zou meer gecentraliseerde praktisch info moeten zijn over “ Wat te doen bij…..” Van het kastje naar de muur gestuurd worden zou niet meer mogen bestaan . Er zijn veel tegemoetkomingen waar de betrokkenen geen weet over krijgen, door versnippering . Mij komt het over als ….” We doen er wel iets aan . Trek wel je plan “ Net zoiets van we hebben het nodige gedaan. Maar liefs niet alle betrokkenen bereiken want dat kost teveel geld. De handigen minst behoevenden vinden dan achterpoortjes om van alles optimaal te profiteren.
“ Verstoten door de maatschappij “ daar ga ik niet mee akkoord . Er zijn gehandicapten die actief op zoek gaan naar sociale contacten, activiteiten . Zelf actie ondernemen, open staan is wel de voorwaarden voor alle mensen , ook zonder handicap, om een aangenaam leven te hebben . Niemand neemt je bij de hand , tenzij iemand in je omgeving dit voor jou doet . Daar mag je echter niet op rekenen.
Door vrijwilligerswerk spreek ik over ondervinding over de te weinig aandacht voor de gehandicapten en voor ouderen met beperkingen . De gebrekkige toegang tot heel wat , houdt deze mensen tegen om nog actief te kunnen zijn.
Er gaat te weinig aandacht naar het inrichten van de maatschappij voor minder validen.
Voorbeeld websitebouwers, facturen , omzendbrieven : veel te lichte letters , te klein tekst , onleesbare kleuren ( geel of pastel op wit )……. Zie hier in bpact. !
Voorbeeld trappen, toegang stoepen , gebruikte ondergrond ( de Mechelse kasseien), deuropening , te lage toiletten …..
Het overgrote deel van het openbaar vervoer is onbruikbaar voor minder- validen . Zie geen aangepaste hoogte perrons, niet werkende roltrappen , te hoge treden …..
Maar weg met de auto ! Vaak voor hen nog het enigste echt bruikbare ….