De Vlaming is bezig met duurzaamheid. Dat blijkt uit een kort onderzoek van onderzoeksbureau Indiville en Bpact. Desondanks informeert 4 op 10 Vlamingen zich niet bewust over het thema. Ongeveer de helft zoekt enkel info over een bepaalde vraag of thema. Vooral nieuwsmedia, overheden, social media en experten worden gebruikt als informatiebron. Die laatste worden trouwens als het meest geloofwaardig beschouwd.
Hoe hoger opgeleid, hoe meer interesse
Duurzaamheid is een hot topic in Vlaanderen. 9 op 10 Vlamingen geeft aan enige tot sterke interesse te hebben in het thema. Opvallend is ook dat er over de verschillende leeftijdscategorieën heen ongeveer evenveel interesse is. Hoe hoger opgeleid, hoe groter de interesse voor duurzaamheid.
Vlaming informeert zich onbewust of voor een concrete vraag
Hoewel de Vlaming geïnteresseerd is in duurzaamheid, gaat hij zich niet uitgebreid informeren. 4 op 10 (37%) informeert zich niet bewust, maar leest/kijkt/luistert wel wanneer het thema in de media aan bod komt. De helft (49%) informeert zich wanneer hij/zij een bepaalde vraag heeft of rond heel specifieke aspecten van duurzaamheid. Slechts 10% volgt het thema echt nauwgezet.
Nieuwsmedia, overheid en experten als belangrijkste bronnen
De Vlaming gebruikt vooral de nieuwsmedia om op de hoogte te blijven van het thema duurzaamheid (75%). Nadien volgen de overheid, sociale media en experten met elk 43%. De communicatie door bedrijven en merken zelf wordt nog door 29% als bron gebruikt.
Wat geloofwaardigheid betreft, scoren vooral de experten goed. Ook overheden en media worden nog als behoorlijk geloofwaardig beschouwd. Alle andere bronnen (bedrijven & merken, politici, lifestylemedia, sociale media en influencers) hebben een lage geloofwaardigheid.
Wanneer wordt informatie als betrouwbaar gezien?
Genuanceerde en onderbouwde informatie gebracht door experten zijn de belangrijkste elementen voor geloofwaardige communicatie over duurzaamheid.
Minder subjectieve duurzaamheidscommunicatie
Over het algemeen vinden Vlamingen dat vooral de overheid (55%) en bedrijven (49%) meer mogen communiceren over duurzaamheid. Slechts een kleine minderheid vindt dat er te veel gecommuniceerd wordt.
4 op 10 Vlamingen vindt dat de duurzaamheidscommunicatie nu redelijk neutraal is. 1 op 3 vindt de toon doorgaans te positief. Daarnaast vindt men dat het thema overwegend subjectief en gekleurd wordt behandeld.
Communicatie is van groot belang en deze moet duidelijk en objectief zijn. De tegenreactie moet ook duidelijk en objectief zijn zodat alles goed te onderscheiden is van fake nieuws en er goed naar mekaar geluisterd wordt.
Echte communicatie is niet bashen maar in gesprek gaan met elkaar met respect en eerbied voor ieders mening.
Daar moet nog enorm aan gewerkt worden. Als je verschilt van mening wordt je vlug weggelachen als: je bent te oud, je bent maar een vrouw, je bent niet voldoende geschoold, je bent bevooroordeeld ….en fake nieuws wordt gemakkelijk geloofd….
hoe hoger opgeleid, hoe meer interesse? dit vindt ik een slag in het gezicht van de “niet” geinterseerden.
laten we een andere stelling nemen, hoe hoger opgeleid hoe meer financiele middelen om deze interesse aan te wakkeren. iemand die hoe dan ook toch de financiele middelen niet heeft, heeft wel iets anders in zijn hoofd om rond te komen.
Ben altijd met duurzaamheid bezig geweest. Bijvoorbeeld energiezuinig bouwen. Tegenwoordig is duurzaamheid een afvinklijst geworden. Het is opvallend wat er niet in staat en opvallend wat er niet bij hoort. Wat mij ook opvalt is dat, tot de energiecrisis dikwijls totaal niet zuinig omgesprongen werd met energie. En hoeveel eenvoudige ingrepen mogelijk zijn om dat beter te doen. Ik denk hierbij aan bouwreguleringen die energieonvriendelijk zijn.
Experten, iets dat met corona nogal een hype is geworden. Ik vind dat de zelfverklaarde experten eerder stemmingmakers zijn. Je moet tegenwoordig die experten over Oekraïne en Rusland eens bezig horen, ieder heeft wel zijn idee over hoe het conflict verder gaat, maar wat voor zin heeft het ? Zoiets wordt bepaald in zeer hoge politieke kringen en was trouwens al lang vooraf bepaald door beide kampen.
Duurzaamheid is relatief en duurt maar zolang tot het eindigt, en in deze tijden is er niets wat nog lang duurt. VB Na 1945 wenst iedereen een duurzame vrede en nu 78 jaar later staan we weer waar we in 38 stonden, op de rand van wereldoorlog 3 waarbij het een kwestie is waarbij de dunne lijn van oost en west overschreden wordt en de bom barst.
Weg duurzaamheid.